Ben
Mevsimlerden en çok baharı severdim.
Bir ağacın dalında çiçek görsem
Tomurcuğunu sana benzetirdim.
İçim kıpır kıpır olur
Çocukluğum gelirdi aklıma....
Yaşamak ne güzel derdim.
Gülerdim.
Sahi
Sen baharı sever miydin?
Unuttum.
Bu şehirde erken uyanıyor
Palmiyeler üzerindeki serçeler..
Palmiyeleri ne çok severdim-bilirdin.
Sahilde dalgın dalgın yürürken bir başıma..
Martı seslerinle kendime gelirdim.
Yanımdan insanlar geçerdi...
Ben hüzün dolu
Ben
Birilerine dargın.
Ben
BİRİSİNE yürekten yangın
İçimden ağlamak gelirdi...
Yolcu vapurları
KARŞIYAKA'ya hareket ederdi...
İskele kenarında olta atanlar vardı..
Bakardım
Hiç birinden sen çıkmazdın.
Okula giden çocuklar geçerdi yanıbaşımdan.
Ellerinde kitaplar
Yüzlerinde gülücükler.
Mutluluklarını gözlerinden okurdum.
Çocukların her birisi ayrı bir şiirdi..
Ah İZMİR...
Güzelim Soluğum
Can bulduğum..
Ne gizemli
Ne coşkulu bir şehirdi....
Sahi
Sen İZMİR' i sever miydin ?
UNUTTUM !!!